Eva, zo heette ze, was toen 50 jaar en voor de meeste mannen geen aantrekkelijke vrouw. Ze was behoorlijk streng gelovig en zag er ook zo uit. Haar steile bruine haar in een bobtailkapsel, een niet grote magere gestalte en dunne sportieve benen (omdat ze altijd alles per fiets deed). Het is daarom moeilijk te verklaren waarom ik met een stijgende wellust naar haar keek wanneer ik haar zag. Ik begon haar steeds vaker te observeren en ontdekte steeds meer aan haar lijf dat me opwond. Zo vond ik haar benen eigenlijk toch wel mooi. Ze waren puntgaaf,...