Reeds jaren kom ik met veel plezier bij mijn Meesteres. Ondanks de lange tijd die wij elkaar kennen, is ze nog steeds in staat mij volledig te verrassen. Zo ook op deze bijzondere dag. Ik moest mij om 10 uur exact vervoegen op de parkeerplaats van het brugrestaurant bij Schiphol, in de richting van Amsterdam. Ik moest uitstappen en naast mijn auto blijven wachten, zodat ze mij goed kon vinden. Met enorme kriebels in mijn onderbuik stond ik reeds 10 minuten te wachten. Ik begon me zorgen te maken, of ze wel zou komen. Plotseling zag ik haar van de trap afkomen. Ik begon te trillen van spanning. Daar kwam ze, maar ze was niet alleen. Naast haar liep een oudere vrouw van een jaar of zestig. En ja hoor, ze kwamen samen op me af. Mijn enorm zware strenge Meesteres en de oudere vrouw. Ze keken allebei zeer streng. Dit was wel weer heel eng aan het worden. Toen ze bij me waren, vroeg de oudere vrouw meteen mijn autosleutels. Ik gaf ze meteen. Er was niets in mij die dit kon tegenhouden. De vrouwen keken streng en zeiden niets. De oudere vrouw stapte achter het stuur en mijn Meesteres zei kortaf dat ik achterin moest gaan zitten. Ik deed dit meteen, waarop zij zelf rechts voorin ging zitten.
Meteen reden we weg. Wat was dit nu weer? Wat een vreemde situatie. Van de spanning durfde ik niets te zeggen en ik voelde dat mijn piemel al begon te lekken en mijn ballen, afgesloten door de verplichte metalen ball-stretcher, stonden op springen. Ik zag nu, dat de oudere vrouw enorme tieten en een lekkere dikke buik had. Ik liet mijn fantasie nu al de vrije loop, maar echt tijd kreeg ik daar niet voor. Nu we al in het drukke verkeer op de snelweg reden, gooide mijn Meesteres plotseling een grote boodschappentas naar achteren. "Uitkleden, alles uit ook je kettinkje en horloge, en doe alles in die tas", zei de Meesteres streng. Dit was niet waar. Ik moest me op klaar lichte dag volledig uitkleden achter in mijn auto midden op de snelweg. Veel keus had ik echter niet. Ik kreeg meteen twee flinke meppen in mijn gezicht. "opschieten en snel, we zullen je vandaag wel klein krijgen samen", zei de Meesteres streng. Ongemakkelijk en om me heen kijkend of niemand het zag deed ik wat er van me geλist werd. Ik gaf de volle tas terug naar voren en dook een beetje naar beneden, zodat ik minder zichtbaar was.
Plotseling gooide de Meesteres een zak naast me neer. Ik moest pols en enkelbanden om doen. Ook moest ik een latex masker over mijn hoofd trekken, waarbij de ogen open waren uitgesneden en ook mijn neus en mond vrij bleven. Hier overheen moest ik weer een brede halsband omdoen, zodat het masker niet een twee drie te verwijderen was. Wat een vernedering! Midden op de snelweg, ik wist door de spanning echt niet waar we nu reden, als een slaaf achter in mijn eigen auto, min of meer ontvoerd door twee strenge dames. Wat een ongelofelijk spannend gevoel gaf dit. Als niemand me maar zag. Nu moest ik de enkelboeien aan elkaar vastmaken en kreeg ik de opdracht om het grote gedeelte van de achterbank naar voren te klappen. Wat was dit nu weer. Ik moest mijn geboeide benen door het gat steken.
Toen dat met veel moeite was gelukt, draaide de Meesteres zich naar mij toe. Ik kreeg nu ook nog een oogmasker om, zodat ik echt niet meer zag, bond zij de polsboeien achter mijn rug aan elkaar en kreeg ook nog een mondknevel in, zodat ik ook niets meer kon zeggen. Nu moest ik, het was bijna onmogelijk, verder doorschuiven in de kofferbak. Het lukte me niet helemaal. Alleen mijn schouders en hoofd lagen nog zichtbaar op de achterbank. Gelukkig was dit voor de buitenwereld niet goed te zien, bedacht ik me. Plotseling minderde de auto vaart. En stopte. "Zo nu zullen we eerst die rommel van je even wegdoen. Die heb je voorlopig niet meer nodig". Ik hoorde de twee vrouwen uitstappen en de deuren dichtgooien. Even hoorde ik niets, tot ik de kofferklep open hoorde klikken. Ik werd door vier handen verder getrokken en, zo voelde het, op een zacht dekbed gelegd. Meteen werd de klep weer dichtgedaan en hoorde ik de deuren weer opengaan. "Zo stuk vreten, voorlopig blijf je onze gevangene in de kofferbak en niemand die het weet.
Al zou je willen of kunnen ontsnappen, ben je volledig naakt en hulpeloos.
Dus vergeet het maar meteen. Je persoonlijke spullen laten we hier achter. Je kunt alleen maar luisteren", zei mijn Meesteres op duidelijke manier. Toen hoorde ik de achterbank dichtklikken. Volledig afgesloten van de buitenwereld lag ik hier dan in mijn eigen achterbak. Wie kan dit verzinnen? Ik zag niets en kon niets. Wat zouden ze in godsnaam gaan doen met me? De auto reed weer weg. Even werd ik angstig. Stel dat we een aanrijding kregen. Of aangehouden werden. Ik moest me ontspannen. Er was toch geen andere mogelijkheid. Na een flink tijdje gereden te hebben stopten de dames de auto. "Wij gaan op ons gemak winkelen, dus hou je rustig, zodat niemand je opmerkt. Anders sta je helemaal voor gek en niemand die je verhaal zal geloven." De deuren werden dichtgegooid en op slot gedaan. Ik hoorde wel veel geluiden. Boodschappen karretjes rolden voorbij. Auto's reden af en aan en ik hoorde veel mensen vlak langs me lopen. Ik moest op een zeer drukke parkeerplaats staan, van een winkelcentrum of zo. Wat een angstige tijd was dit. Mensen die als het ware op nog geen halve meter van me vandaan liepen. En ik lag hier volkomen hulpeloos vastgebonden en durfde me amper te bewegen.
Na wat een eeuwigheid leek te hebben geduurd, werd plotseling de kofferklep open gedaan. Er werd van alles op me gegooid. Pakjes, plastic zakken een paar doosjes en ik hoorde en voelde ook een aantal flessen. Er werd even aan me gevoeld. "O, die ligt er nog heel gezond bij, zo te zien", hoorde ik mijn Meesteres zeggen. En meteen daarop werd de klep weer dichtgedaan. Ik voelde de auto starten en daar gingen we weer. Waar zouden ze me in godsnaam heen brengen? Ik werd steeds ongeruster, maar wist mezelf toch in bedwang te houden. Wel merkte ik eigenlijk nu pas dat mijn piemel op een vreselijke manier aan het lekken was. Ik werd dus toch abnormaal opgewonden van deze hele situatie, ondanks het feit dat de pakjes af en toe zeer ongemakkelijk en irritant tegen mij aan schoven. Boven de autogeluiden uit hoorde ik de twee strenge vrouwen af en toe zeer hard lachen, maar ik kon absoluut niet verstaan wat ze zeiden.
Ik merkte na een tijdje dat we weer op een snelweg moesten rijden. Hoe lang en hoever? Ik weet het niet meer. Nadat we weer wat langzamer hadden gereden, over een wat hobbelig weggetje, reden we zachtjes achteruit en stopte auto. Ik hoorde de dames uitstappen, maar de klep werd nog niet opengedaan. Wat gebeurde er? Na een tijdje klikte plotseling de klep open en werden alle "boodschappen" weg gehaald, maar mij lieten ze liggen. Ik kon nu wel weer wat frisse lucht opsnuiven wat zalig was. Eindelijk. Mijn pols en voetboeien werden losgemaakt en ik werd door vier handen geholpen uit de kofferbak te klimmen. Wat was ik stijf zeg en ik niet alleen. Ik voelde dat ik op gras stond. Waar was ik? Door de oogkleppen, de knevel en het masker was de situatie wel weer heel spannend. Ik mocht me nu een beetje strekken en buigen om de stijfheid wat weg te krijgen. Wel voelde ik dat er een ketting aan de halsband werd vast geklikt, mocht ik het idee krijgen om een verkeerde richting op te gaan. "Zo, loop maar een beetje heen en weer om je bloedsomloop weer op gang te krijgen", hoorde ik een strenge stem zeggen. Het was de oudere vrouw. Onmiddellijk kreeg ik een paar meppen op mijn billen om mij in beweging te krijgen. Ik liep wat en voelde telkens de strak trekkende halsband als ik "verkeerd" liep, waarbij ik dan ook telkens weer een paar rake klappen op mijn billen kreeg. Na een plotselinge ruk werd ik tegen een dikke paal gedrukt met mijn rug. De halsband werd er aan vastgemaakt en ik voelde dat mijn enkels en polsen achter de paal om werden vast geklikt.
"Zo, verschrikkelijke loser", werd er in mijn oor gefluisterd," ik ga nu je oogkleppen en knevel af doen. Maar, als je ook maar het minste geluid maakt, zul er van lusten. Niemand kan je hier weliswaar horen, maar we willen geen enkel geluid horen. Begrepen?" Ik knikte meteen heftig, voor zover ik mijn hoofd kon bewegen. Eindelijk. Ik werd verlost uit de duisternis. Ik had moeite met het felle zonlicht. Ook mijn stijve kaken deden pijn na het verwijderen van de knevel. Langzaam zag ik waar ik was. Ik stond vastgebonden op een grasveld dat volledig omgeven was door een minstens twee meter hoge heg. Naast me stond een prachtig soort chalet op wielen. Het leek wel een bungalow. Ook hoorde ik nu voor het eerst dat er water in buurt was. Een meer of een rivier? Ik kon een kreun niet onderdrukken. Meteen voelde ik de harde striemen van een zweep met leren veters over mijn buik rossen. "GEEN GELUIDEN", werd me toegesnauwd. Nu werd ik alleen gelaten.
De dames gingen naar binnen en ik hoorde ze smoezen en af en toe giechelen. Na ongeveer een kwartier kwam mijn Meesteres weer naar buiten. Wat zag ze er toch zalig uit. Mijn piemel stond meteen recht vooruit. Ze naakte me los en voerde me mee naar binnen. Daar zat de oudere vrouw in een stoel een sigaret te roken. "Jij gaat ons, dit is trouwens voor jou Mevrouw D, en waag het niet haar anders aan te spreken, de komende tijd volledig verwennen. Je zult alles doen wat wij van je verlangen en zonder tegenspraak of terughoudendheid. Ik heb Mevrouw D beloofd, dat jij alles, maar dan ook alles voor haar zult doen. Dus stel me niet teleur. Je zal meteen hard gestraft worden en zonder pardon. Heb je dit goed begrepen?", sprak mijn Meesteres mij streng toe. Ik knikte, waarop ik meteen een paar rake klappen op mijn wangen kreeg.
"Ja Meesteres, dank u", is het enige juiste antwoord.
Ik zei dit nu heel snel. "We hebben een aantal leuke dingen voor je gekocht. Vanaf nu ben je onze huisslaaf. Je bedient ons en verwent ons als wij dat vragen". Ik werd nu naar een kamer geleid. Mijn masker en halsband werden afgedaan net als mijn ballstretcher en enkelboeien. Eindelijk even ontspanning. Maar dit was slechts van korte duur. Ik werd de douche ingeduwd en de polsboeien werden aan de douche stang boven mijn hoofd vast geklikt. Wat nu weer. Ik werd echt elke minuut weer varrast door de acties van de dames. Ze keken me allebei glimlachend aan. Plotseling spoot Mevrouw D mij helemaal, maar dan ook helemaal onder met scheerschuim en wreef dit uit over mijn bost, buik en benen.
"Ja, we zullen jou eens een beetje schoon maken, viezerik.
Wij houden niet van die behaarde lichaamsdelen. Alles gaat er af, zei Mevrouw D op gedecideerde toon. Ik kronkelde en kreunde. Weer een paar klappen in mijn gezicht. Het had geen zin. Ik kon alleen maar lijdzaam alles ondergaan. Tegen deze twee vrouwen kon ik, als grote kerel dus echt niet op. Daar ging al mijn borsthaar, okselhaar, schaamhaar en ook mijn benen, billen en kont werden geheel ontdaan van alle haartjes. Eigenlijk was dit ook dit weer zeer opwindend. Het krassen van de scheermessen. De handen van de vrouwen aan mijn lijf. Mijn tepels, die toch al zeer gevoelig waren, werden spontaan keihard en bleven dit. Ze stonden recht naar voren. Dit had ik nog nooit gevoeld. Ik durfde me amper te bewegen, bang voor een snee of erger. Toen ik er volgens de dames lekker kaal uitzag, werd ik onder een harde straal volledig schoon gespoten. Wat voelde ik me kaal zeg. Een bijzonder gevoel. Nu voelde ik me nog naakter en volledig onmachtig tegenover de twee strenge vrouwen. Ik werd afgedroogd met een ruwe handdoek, waardoor mijn hele lijf begon te gloeien. Maar dit was nog niet alles. De meedogenloze dames wreven nu al mijn geschoren delen in met een soort gelachtige creme. Even voelde dit zeer verfrissend aan. Maar toen begon het. Alles ging nu als een gek gloeien en branden. Pijn? Ja, maar na een paar minuten ging de pijn over in een gelukzalig gevoel. Ik werd gek. Alles, ja alles zou ik nu voor deze twee abnormaal strenge vrouwen doen. Hoe kregen ze me zo ver?
Het moest niet gekker worden. Ik werd nu naakt naar de woonkamer geleid en er werden wat pakjes uitgepakt, die de dames hadden gekocht. Ik schrok me wild! Ik werd gedwongen een panty aan te trekken (een waar het kruis en billen bij vrij bleven)en kreeg een prikbeha om, waarbij de tepels vrij bleven. Ook kreeg ik de zware metalen ball-stretcher weer om mijn zak geschroefd. Tevens werden er nu contactjes op mijn strakke ballen geplakt, waar weer elektro draden aan vast werden geklikt. De draden zaten aan een kastje dat op mijn rug werd vastgemaakt. Ik kreunde en kreeg een paar meppen in mijn gezicht. "Kop dicht, dit zullen we je wel afleren. Je maakt alleen geluid met onze toestemming", werd me toegesnauwd. Meteen kreeg ik ook weer een mondknevel in, een opblaas bal, waar aan de voorkant weer iets op werd gezet met een draad naar het kastje op mijn rug. Ik begreep er niets meer van. Wat een poespas! Maar het werd nog gekker. Hier had zelfs ik allemaal nog nooit over gefantaseerd. Ik kreeg namelijk een zeer kort plooirokje omgedaan. Ja, echt waar. Ik, de he-man, werd een beetje vrouw gemaakt.
Mijn piemel stond rechtop tegen de binnenkant van het rokje en lekte dus meteen al weer. Weer een kreun en weer een paar meppen. Ik vond het blijkbaar, ondanks het bizarre tafereel, opwindend! Nadat ik een zeer zware halsband had omgekregen, waar een ketting aan vast werd geklikt, damesschoenen met gelukkig niet erg hoge hakken ( hoe wisten ze mijn maat?) aan had moeten trekken, mijn handen geboeid werden en aan de voorkant aan de halsband vastgemaakt, werd ik gedwongen voorover op de salontafel te gaan liggen. Mijn onbehaarde billen omhoog. Het rokje werd omhoog geschoven. Wat een vernedering. Het ergste was eigenlijk nog het voortdurende gegiechel en gekir van mijn vrouwelijke kwelgeesten. Er werd aan het kastje op mijn rug gemorreld. Ik hoorde een klik en daarna kreeg ik een aantal ongenadige klappen met een zweep ( volgens mij sloegen ze om en om) op mijn zojuist kaal geschoren mannen billen. Ik kon de kreunen van pijn niet meer onderdrukken. Maar wat voelde ik nu weer? Bij iedere kreun van pijn tintelden mijn ballen als een idioot. Wat gebeurde er? Snel kwam ik er achter.
Bij ieder geluid wat mijn mond verliet, kreeg ik een paar enorme elektroschokken door mijn ballen. Het draadje voor mijn knevel bleek een microfoon, Elke keer als ik een geluid durf te maken word het kastje geactiveerd en krijg ik een paar schokken door mijn mannelijkheid. "Zo, nu weet je wat er gebeurt als je zonder onze toestemming geluiden maakt", zei mevrouw D zachtjes in mijn oor. Ik voelde de roodheid opkomen in mijn achterwerk. Ik kon echt niets meer doen, zeggen, kreunen, vragen zonder een enorme ( eigenlijk best wel lekkere) pijnscheut door mijn ballen te krijgen.
Wat een ultieme vernedering. Wie verzint zo iets buitensporigs?
Het was duidelijk. Deze twee Dames wisten precies hoe ze een, zogenaamde, man klein moesten krijgen. Ik had het begrepen. Geen geluiden. Ik werd rechtop gezet. Een kreun. Een pijnscheut. Mevrouw D gaat inmiddels languit op de bank liggen en klikt de televisie aan. Met haar benen net zo ver uit elkaar dat ik precies een glimp van haar kruis kan opvangen. Wat zijn ze toch doortrapt, die rijpe vrouwen! Mijn onderbuik krimpt ineen. Een licht kreuntje en weer die pijnscheut in de ballen. Haar slip lijkt licht geel van kleur. Wat ontzettend geil zeg. Die rijpe volle benen en zo'n opwindende slip tegen dat zalige onderlijf. Mijn Meesteres gaat in keuken wat hapjes maken. "Schenk eens een lekker wijntje in klootzak", schreeuwt Mevrouw D naar me. Ik weet niet hoe snel ik naar een fles moet zoeken. Die blijkt natuurlijk in de keuken bij mijn Meesteres te staan. Ze duwt me alle kanten op. Ik kreun. Uiteraard. Pijn, pijn. Ik pak uiteindelijk een fles. De dames lachen. Ik maak hem open en schenk een glas in. Voorzichtig serveer ik het glas bij de Diva op de bank. Als ik het glas onhandig door mijn geboeide handen, overhandig grijpt ze plotseling onder mijn rokje in mijn strak gespannen ballen.
Ik kreun. Pijn!! De wijn gaat over het glas op de vloer.
"Je hebt helemaal niet gevraagd of ik rode of witte wijn wil, klootzak, ik wil rood! Terug." Ik kan een kreun weer niet onderdrukken. Helse pijnen en daardoor weer kreunen, Weer pijn. Wat een verschrikking! Hoe kan ik hier ooit aan gaan voldoen? Na flink wat geklooi heb ik eindelijk een glas rode wijn voor de Diva klaar en serveer dit. Ik moet naast haar blijven staan als ze de wijn proeft. Gelukkig, ze vindt de wijn lekker en ik mag het glas weer voor haar op tafel zetten, terwijl ze naar de TV blijft kijken. "Trek mijn schoenen uit en masseer mijn voeten. Ik ben kapot van vandaag", commandeert de Diva op zeer strenge toon. Ik weet niet hoe snel ik aan dit verzoek moet voldoen. Zalig! Ik trek langzaam haar schoenen uit. Een heerlijke zweetgeur komt er uit de schoenen. "Ruiken, ruik mijn vrouwelijke voetengeur maar eerst even in mijn schoenen", wordt mij toegesnauwd, terwijl ze aan de ketting aan mijn halsband rukt. De dames lachen me weer eens uit.
Ik word weer zeer klein. Maar mijn piemel groeit. Ik ruik en ruik. En kreun en kreun van zaligheid. En natuurlijk de onvermijdelijke reactie in de ballen. Alles lijkt zich in een vicieuze cirkel te blijven voltrekken. Nadat ik minuten lang de zalige, in kousen gehulde voeten heb gemasseerd (waar ik overigens ook weer zeer opgewonden van raak) word ik gedwongen beide voetzolen compleet af te likken. Ongelofelijk, dat ik dit allemaal doe. Het lijkt wel een roes. Er is geen ontkomen aan. Twee zeer strenge dames laten mij dingen doen alsof het de gewoonste zaak van de wereld is en ik doe het zonder morren.
De vernedering van het totale negeren van mijn persoon, het uitlachen, het misbruiken. Plotseling doet de Diva haar benen veel verder uit elkaar. Het kruis van haar slip wordt zichtbaar. Ja, echt waar, ik zie een natte donkere plek in haar kruis. Ze trekt haar rok wat op, terwijl ze naar de TV blijft kijken. "Zo, ruik nu ook maar even aan mijn natte kruis, viezerik. Ik ben zelf ook een beetje opgewonden geraakt blijkbaar". Het liefst had er aan willen proeven, maar dit was natuurlijk onmogelijk door de bal in mijn mond. De Diva trok mij aan mijn haren tussen haar benen en dwong me haar zalige onderbuik geuren op te snuiven. Ze was inderdaad kletsnat, dat kon ik met mijn neus voelen.
Ze rook naar geile, rijpe, natte vrouw.
Ja, dit lijkt heel gewoon, maar in mijn situatie bijna ondraaglijk. Ik kreunde dan ook weer onbedaarlijk, met de nodige gevolgen voor mijn kruis. Na enige tijd van zalige geuren opsnuiven duwde ze me plotseling weg. "En, voldoet ons mietje een beetje aan je wensen"?, hoorde ik mijn Meesteres zeggen. Zij had inmiddels plaats genomen in een stoel aan de ander kant van de tafel en zat lekker met een volle mond, genoegzaam toe te kijken. Zonder op antwoord te wachten trok ze mij aan de halsband naar haar toe. Was ze een beetje jaloers? Zou best eens kunnen, dacht ik in al mijn mannelijkheid. Nu werd ik gedwongen dezelfde handelingen bij mijn Meesteres te doen. Dit vond ik eigenlijk nog opwindender.
MIJN Meesteres.
Dit klopte eigenlijk helemaal niet. Ik ben HAAR slaaf. ZIJ had dit allemaal bedacht en liet dit allemaal net zo uitvoeren als ZIJ dat wil. Zelfs de Diva had hier eigenlijk niets over in te brengen. Ongelofelijk als je er over nadacht. Ook nu weer werd alles uitgevoerd naar Haar scenario, zoals Zij dat wilde en niemand anders. Wat is ze toch een meesterlijke MEESTERES !!!! Zonder dat iemand het door heeft, schept ze haar EIGEN genot en alle anderen genieten er van.
Lees meer seksverhalen over strenge Meesteressen...
