DEEL 13 - Terwijl de zon met de bomen een schaduwspel speelde op de dunne gordijnen van haar hotelkamer, werd Esther glimlachend, maar met vreemde gevoelens wakker uit een slaap vol dromen en turbulente beelden. Zodra ze haar ogen geopend had en het weinig inspirerende lampje aan het plafond zag hangen, realiseerde ze zich dat veel van die dromen waar gebeurd waren. Al te veel. Ja, realiseerde ze zich, het was wel degelijk zo: ze had bij klaarlichte dag, als seksslaaf van de lichtsadistische Donatien, naakt in een Mercedes half Nederland afgereisd met een tril-ei diep in haar vagina begraven, ze had naakt door een nachtelijk hotel rondgedwaald, nog steeds met dat tril-ei zoemend tussen haar dijen, ze had zich als een puur uit seks bestaand oerbeest drie- of viermaal bevredigd voor de ogen van een totaal onbekende hotelbediende die dat spektakel nog moeilijker had kunnen accepteren dan zijzelf. Bij de herinnering trok een huivering van plezier over haar ruggengraat en dat was wat haar het meest van alles in de war bracht. Geen van deze smerige, hoerige, perverse dingen zou ze ooit uit vrije wil gedaan hebben. Ze was geen exhibitioniste, noch was ze onderdanig aangelegd en volgens de theorie zou ze nu in haar hotelbed moeten liggen als een hoopje doffe ellende: vernederd en gebroken door wat Donatien haar allemaal had aangedaan. Waarom was dat dan niet zo? Waarom stond ze zingend op, verkwikt en intens bevredigd? En bovenal: waarom was ze razend benieuwd naar wat Donatien vandaag allemaal met haar zou gaan doen? Ze betrapte zich erop dat ze er zelfs een beetje zin in had! Het verstandelijke deel van haar hoofd waarschuwde haar dat dit het aller-gevaarlijkste was aan deze hele geschiedenis. De kans dat ze verslaafd zou raken aan al deze opgelegde vernederingen, aan het gevaar, aan de spanning van het exhibitionisme gecombineerd met de passiviteit van het seksslaaf zijn, was levensgroot en dát, meer dan wat ook, was de reden waarom dit alles zo snel mogelijk afgelopen moest zijn. Ze had verdomme een normaal leven te leiden, met een lieve man, een baan, een heerlijk flatje en een gouden toekomst. Ze moest haar eigen leven zien terug te veroveren, maar met een tegenstander die alle troeven in handen had, hoe zou dat ooit lukken? En onderwijl voelde ze zich absoluut geweldig. Ze besloot dat het geen zin meer had zichzelf te haten iedere keer als ze die terugkerende, maar altijd even verwarrende reactie op Donatiens spelletjes vertoonde, dan zou ze ten onder gaan aan steeds groeiende golven van zelfhaat. Oh die rare, dikke fat van een Donatien had geen idee wat voor een Pandora's doos aan tegenstrijdige psychologische kronkelredeneringen hij voor Esther geopend had. Of realiseerde hij zich dat nu juist wel terdege? Esther kon totaal geen hoogte krijgen van de vreemde sadist, die altijd een zekere afstand bleef bewaren. Ze voelde aan haar schaamlippen die een klein beetje vochtig waren en licht open stonden. Ze gleed met een paar vingers over het verfijnde satijn van de binnenste lipjes en gaf zichzelf een elektrisch schokje toen ze een moment haar kittelaar aanraakte. Toen stond ze op en zette de douche aan. Gelukkig had Donatien haar toegestaan om shampoo en douche-gel in te pakken, anders zou ze geweigerd hebben aan de dag te beginnen. Esther had honger. Ze had sedert twee uur de vorige dag niet meer gegeten en ze vroeg zich af hoe dat zou moeten in de eetzaal. Net op dat moment ging de telefoon. 'Goedemorgen, Esther. Heb je goed geslapen?' 'Uhu.' 'Mooi. Ik hoop dat je ook een beetje uitgerust bent. Heb je honger?' 'Uhu.' 'Ik zal een ontbijtje laten brengen. Doe de deur van het slot, ga in kleermakerszit op je bed zitten en wacht rustig af.' Wat kon ze anders doen dan gehoorzamen? Ze pakte het boek en ging zitten lezen. Het duurde niet lang voordat er bescheiden op de deur geklopt werd. Met vaste stem zei Esther: 'De deur staat open.' Een serveerstertje van voor in de twintig duwde een trolley de kamer in en pas nadat ze de deur achter zich gesloten had, zag ze dat de bewoonster van kamer 12 naakt op haar bed zat. Ze zei niets, trok een scheef bekkie en ging aan de slag alsof er niets aan de hand was. En goed beschouwd was dat ook zo. Wie werkt bij een hotel zal heus wel het een en ander gewend zijn. Ze schonk een kopje koffie in en vroeg of alles naar wens was. Esther keek heel vluchtig op van haar boek en knikte. Weg was het meisje. Het naaktlopen was al zo gewoon aan het worden dat Esther van deze ervaring niet warm of koud geworden was. Een half uurtje later stond Donatien voor de deur met zijn schoudertas en zijn koffertje. Hij wierp alles naast Esther op het bed. 'Je ziet er goed uit.' 'Kun je nagaan hoe taai ik ben,' antwoordde Esther. Ze had meteen spijt van haar overmoedige, bijna uitdagende woorden. 'Je kunt veel meer hebben dan je dacht, is dat wat je wil zeggen?' Onderzoekend keek Donatien naar zijn slavin. 'En je bent razend benieuwd hoeveel meer. Ik raak ook steeds benieuwder naar waar precies jouw grenzen liggen. We moeten gewoon de spanning opvoeren, denk je niet? Alle opdrachten die ik bedacht heb, heb je tot nu toe zonder problemen uitgevoerd. Vind jij dat ook een teken dat ik het allemaal te licht voor je maak?' Esther draaide zich half naar Donatien. 'Zeg het nou maar, waar wil je naartoe?' RANGGG, weer zo'n gemene draai aan haar linkertepel. 'Ik was Meester, weet je nog? Waar wil je naar toe... MEESTER!' 'Auwau! Doe dat asjeblieft niet, Meester.' 'Ik doe het ook liever niet, maar ik moet wel, lieverd. Anders zal er nooit discipline tussen ons zijn. Je blijft me telkens weer provoceren, en ik moet dat steeds blijven afstraffen.' Hij haalde het flesje Play O uit de tas. 'Ik wil wel dat je je er bewust van bent dat elke volgende grote straf alle vorige zal doen verbleken. Op een goede dag zul jij nog nostalgisch terugdenken aan je middag met de tweede Donatien. Dat was haast een theekransje. Sommige van mijn compagnons zijn niet zulke subtiele en aimabele mensen als hij en ik! Er zijn er bij die geregeld tot de orde geroepen moeten worden.' Esther zat een beetje ineengebogen op haar bed, nog steeds in kleermakerszit. Donatien haalde de twee vibrators uit de tas en legde ze op het bed. 'Waar wil ik heen, was je vraag? Ik zal het je vertellen.' Opnieuw scharrelde hij in zijn schoudertas en deze keer haalde hij Esthers webcam tevoorschijn. 'Dit is van jou, hier heb je hem terug.' Nu had Donatien ook zijn laptop tevoorschijn gehaald. Hij verbond de camera met een USB-poort en zette de webcam met statief naast zijn computer op het dressoirtje bij de deur. Het hele geval schoof hij naar het midden van de kamer, tot aan het voeteneind van Esthers bed. 'Het was wel erg vooruitziend van je om zo'n handig apparaatje te kopen. Een goede exhibitionist kan eigenlijk niet zonder.' Hij schoof een stoel naar het dressoir en begon verwoed op zijn laptop te tikken. Esther zat daar maar een beetje bloot te wachten op wat komen zou. 'Ziezo,' zei Donatien, 'ik heb verbinding gemaakt, de webcam doet het, je bent nu live. Wil je het zien?' 'Hoezo, live?' schreeuwde Esther. 'de hele wereld ziet me zo? Met gezicht en al?' 'Tut tut, lieverd, zo dramatisch is het niet. Ik ben betrokken bij een min of meer besloten netwerk van liefhebbers. Niemand daar kent jou. Ik heb je ingelogd onder de naam die je zelf gekozen hebt, Justine. Als je even wil kijken,' hij draaide de laptop zo dat Esther kon zien wat de wereld zag: een mooie, naakte, roodharige vrouw met stevige borsten, die een gouden ringetje door haar tepel had en die net een beetje langs de camera keek. Ze kon in de schokkerige beelden maar met moeite zichzelf herkennen. Webcam-beelden waren bijna generiek: het was een vrouw, dat kun je wel zien, maar welke vrouw, dat was nog niet eens zo eenvoudig. 'Ik heb aangekondigd dat jij, zodra we vijftig kijkers hebben, voor ze gaat masturberen. Tot die tijd moet je de wachtenden bezighouden. Zo dadelijk zet ik het geluid aan en dan verwacht ik een show van je!' Esther bleef rustig in kleermakerszit op het bed zitten, maar inwendig stormde het. Ja, de kans dat ze door bekenden herkend zou worden was natuurlijk verwaarloosbaar klein. Het was maandagochtend en iedereen was aan het werk. En trouwens, wie van haar kennissen zou überhaupt inloggen op zoiets smerigs als een besloten live seksweb? Wie dat al deed zou het toch nooit toegeven, behorende bij dat rare, besloten wereldje waar voyeurs en exhibitionisten elkaar beschermen. 'Als ik je een advies mag geven, praat dan Engels met een Frans accent. En doe het heel rustig aan. Hoe langer het duurt hoe beter.' Hij lachte even. 'Dat is ook in jouw belang,' voegde hij er cryptisch aan toe. Hij reageerde niet op Esthers vragende blik. ''t Geluid is nu aan. Ga je gang.' Razendsnel schakelde Esther om en vond ergens diep in zich een kinderachtig pruilstemmetje dat, zo verwachtte ze, de toeschouwers van haar zouden verwachten. In het Frans-Amerikaans begon ze: 'Hallo, ik ben Justine.' Meer dan dat wist ze eventjes niet te bedenken. 'Eh, zitten jullie gemakkelijk? Ik wel, zoals je ziet.' Ze keek vragend naar Donatien, die naar het flesje Play O en de twee vibrators wees. 'Als we straks met z'n vijftigen zijn, zal ik jullie laten zien hoe ik mijn intieme uurtjes doorbreng. Hier zie je een paar van mijn beste vrienden.' Ze pakte de kleinste van de twee staven en hield die voor de camera. 'Raden jullie eens waar die straks in gaat. Ik kan nauwelijks wachten.' Esther was nooit iemand geweest die veel praatte tijdens de seks, zij schreeuwde meer. Ze voelde zich met haar gebabbel lichtelijk belachelijk. Hoewel deze hele vertoning haar intens tegenstond, hoopte ze dat er maar gauw vijftig inloggers zouden verschijnen en zij dus snel aan de slag kon. Des te eerder zou alles voorbij zijn. Donatien stak twee handen omhoog en daarna nog één: vijftien kijkers. 'We zijn nu met zijn vijftienen,' zei Esther, terwijl ze de vibrator bleef strelen, 'dat gaat goed. Onthoud: bij vijftig begin ik. Als allereerste zal ik dan een klein beetje van dit,' ze hield het flesje omhoog, 'op mijn kutlipjes en clit smeren. Dan gaat mijn kutje (Esther zei, met een dik Frans accent: 'Puzzy'') heerlijk van tintelen en branden, waardoor ik helemaal in de stemming raak.' Ze zat er nog steeds vrij decent bij. Ze maakte van haar trotse borsten geen geheim en pronkte met ermee. Haar tepels, tepelvelden en borstgrootte waren in perfecte verhouding met elkaar. Haar schoot hield ze buiten beeld door haar verhullende kleermakerszit. Ze zat er ogenschijnlijk ontspannen en zelfverzekerd bij en kwebbelde door: 'Ik heb echt vreselijk veel zin om straks deze staaf, of deze andere, ongelofelijk grote, op maximum te zetten en diep in me te schuiven, net zolang tot ik vreselijk klaarkom.' Drie vingers van Donatien, gevolgd door een plusteken. Met bonzend hart begreep Esther: 'Vijfendertig nu. We zijn bijna klaar om te beginnen. Ik heb er zo'n zin in.' Donatiens lippen zeiden: 'Veertig' 'Nog tien. Waar jullie ook zijn, in Amerika of Azië of waar dan ook. Log in en geniet.' Laat me niet te lang wachten, ik wil zo graag beginnen met die staaf in mijn kutje te duwen en op volle kracht te zetten. Wat denken jullie, moet ik de andere vibrator in mijn kont steken? Dat klinkt wel heel lekker, hè? Willen jullie dat graag zien?' Donatien maakt met zijn vlakke hand een vegende beweging: een gebaar dat overal ter wereld betekende: "go!" Langzaam ging Esther achterover liggen. Ze strekte haar benen naar de camera, die ze over haar borsten heen nog net kon zien. Kirrend riep ze: 'Ik zie dat we nu met zijn vijftigen zijn! Laten we beginnen.' En voor een publiek van ten minste vijftig viezeriken uit de hele wereld begon ze aan haar show. Ze spreidde haar benen zo ver als ze kon, gleed met haar middelvinger over aan halfgeopende schaamlippen, gleed dan haar natte kutje binnen. 'Boy, wat ben ik nat!' riep ze. Ze hield haar vinger dicht bij de webcam, zonder te verwachten dat de glinstering overkwam, maar het ging om het gebaar. Terwijl ze zo bezig was, volledig verzoend met de situatie waar Donatien haar in gebracht had, viel het haar wederom op hoe buitengewoon... leuk... ze het eigenlijk vond om hier voor -- Donatien maakte opnieuw een gebaar -- voor ongeveer zeventig perverse mannetjes haar benen te spreiden en haar anatomie, waar ze zo trots op was, aan ieder die het maar wilde zien, te tonen. Ze bracht een vingertopje Play O aan op haar vingers en streek over haar kittelaar en de binnen- en buitenkant van haar kleine schaamlippen, die meteen begonnen te branden met een erotisch vuur dat haar, in combinatie met de vreemde situatie, alweer bijna gek maakte van lust. Met de middelgrote vibrator op volle kracht streelde ze nu de satijnen randjes van haar binnenste schaamlippen die meteen gingen tintelen en met heerlijke, nerveuze krampjes hapten naar de staaf. Vanaf het moment dat ze besloten had zich nergens meer wat van aan te trekken, genoot Esther met volle teugen. Ze deed wat Donatien haar had opgedragen en stelde haar climax zo lang mogelijk uit. Ze speelde met haar tepels, kietelde met de vibrator het uiteinde van haar anus, stak hem beurtelings in haar gat, haar kutje en haar mond, sperde haar schaamlippen zo wijd mogelijk open en vingerde het opstandige puntje van haar aan- en uitknopje. Even werd ze helemaal wee en keek ze scheel naar het plafond. Toen had ze zich weer hersteld en schoof ze de allergrootste vibrator met enorm gemak haar gloeiendhete en kletsnatte kutje in tot hij niet verder kon en trillend tegen haar baarmoeder aan lag. Met haar rijkelijk vloeiende kutsappen maakte ze de iets kleinere tweede vibrator nat en die schoof ze nu voorzichtig haar gat in, zodat haar hele onderlijf één grote vibratie werd. Dit was het punt waar ze het niet meer hield, en brullend en vloekend in het Frans kwam Esther zo verschrikkelijk klaar dat ze uitgeput op het bed bleef liggen. Buiten beeld applaudisseerde Donatien geluidloos voor de bewusteloze vrouw, die nog steeds twee trillende monsterstaven in haar lijf had. Hij sloot de internetverbinding af, boog zich over het bed en trok de twee vibrators uit zijn seksslaaf. Het duurde een paar minuten voordat Esther weer bijkwam. Donatien loerde vanaf zijn stoel op haar neer, zo ongeveer als een pafferige kat naar een gewond vogeltje kijkt. 'Je bent een natural, dat heb ik al vaker gezegd.' Esther keek niets ziend naar haar Meester. Ze lag wijdbeens en Donatien kon heel goed zien hoezeer Esther opgewonden was geraakt door deze voorstelling. Vriendelijk nam hij haar rechterborst in zijn hand en trachtte hem te omvatten. Heel kort ging hij met zijn duim over Esthers tepel. Meteen schoot ze helemaal wakker. 'Dat was een lucratief ochtendje,' zei Donatien. Niet begrijpend staarde Esther terug, zich nu weer wel heel erg van haar naaktheid bewust. Ze ging in kleermakerszit zitten en vroeg: 'Hoezo, Meester?' Donatien rekende voor: 'Nou. Vijftig dollarcent per persoon per minuut, een voorstelling van vijfentwintig minuten, ongeveer tachtig man. Ongeveer duizend dollar. Die heb je eerlijk verdiend, lieverd, je hebt er hard voor gewerkt. Als je mij je girorekening geeft, maak ik het bedrag over.' Uiterlijk onbewogen, rekende Esther het uit haar hoofd na. Het klopte. Wat een vreemde wereld leefden ze toch in! Donatien rommelde in zijn tas en kwam tevoorschijn met het tril-ei. Esthers hart sloeg een keer over. 'Stop er maar in, slaafje.' 'Alstublieft, Meester. Kunnen we niet een keer overslaan, vandaag?' Donatie schudde zeer beslist het hoofd. 'Het spijt me, maar nee. Ik beloof dat ik hem niet te vaak op maximum zal zetten. Vooruit, stop hem in je kut, leg hem tegen je G-spot aan en geniet van de permanente stimulering. Je weet ondertussen uit ervaring hoe extra bevredigend de dag op deze manier voor jou kan eindigen.' Met lood in haar hart deed Esther wat haar gevraagd werd. Ze schoof het roze voorwerp zonder enige weerstand te ontmoeten in haar natte schede en duwde hem tegen haar baarmoedermond. Zoals gebruikelijk stak een klein stukje van het roze koord uit haar vagina. Donatien was ondertussen begonnen zijn computer op te bergen. Over zijn schouder zei hij: 'Maak al die spullen maar even schoon en geef ze daarna aan mij.' Als een braaf hondje volgde Esther het bevel op. Ze zag zichzelf bezig in de spiegel en verbaasde zich erover hoe gewoon het al geworden was dat zij voortdurend naakt was in gezelschap van een man die ze, goed beschouwd, helemaal niet kende. Iemand die ze nog geen vierentwintig uur geleden voor het eerst ontmoet had, maar die zich wel haar Meester noemde. Wat een vreemd leven leidde ze. En dan: duizend euro? Wow! Dat kreeg ze meestal niet eens bruto voor een vertaalklusje van een week. Onder het schoonwrijven van de twee vibrators keek ze heimelijk naar het gouden ringetje in de spiegel en haar gedachten begonnen een beetje af te dwalen, totdat plotseling een stroomstoot van erotische vibratie door haar kutje sloeg. Esther was er meteen weer bij en kromde zich om haar overgeagiteerde onderlijf. 'Ik zag je verdwijnen, dus moest ik je even terughalen,' verklaarde Donatien. Hij kneep in het flesje Play O en met zijn duim tegen wijs- en middelvinger wrijvend, liep hij op Esther toe. 'Benen uit elkaar,' beval hij. Wanhopig ging Esther met haar benen wijd staan. Donatien smeerde een beetje op haar clitoris en haar binnenste, kleine schaamlippen die zich half openden en meteen begonnen te zingen in ongekende harmonieën. Toen stak Donatien twee vingers gel zo diep in haar kut als hij kon en met een schreeuw realiseerde Esther zich dat hij de inzet aan het verhogen was. Grienend van branderige lust klapte ze haar benen tegen elkaar en heupwiegend kronkelde ze om haar arme geslachtsdelen heen in een poging enigszins verlichting te krijgen. Met nog een vingertopje gel stimuleerde Donatien ten slotte haar tepels, die zo mogelijk nog heftiger reageerden. Esther snoof en gromde en, hoewel ze nog geen half uur geleden een fantastisch orgasme gekend had, had haar lichaam alweer een onstilbare honger naar climax en bevrediging. 'Kom, trek je regenjas aan, we gaan.' Hij had zijn computer ingeklapt en samen met de webcam in zijn koffer gestopt. De diverse seksspeeltjes en Esthers toiletspullen waren in zijn schoudertas verdwenen. Terwijl het ei, nu op een tamelijk laag niveau, bleef doortrillen, trok Esther haar schoenen en de jas aan. Samen liepen ze naar beneden en, nadat Donatien afgerekend had, liepen ze het knerpende grind van de parkeerplaats op. Donatien opende het portier voor Esther, maar voordat ze in kon stappen stak hij een hand uit en siste: 'Jas.' Hoofdschuddend trok Esther het kledingstuk uit en nu stond ze naakt voor de hoofdingang van een provinciehotel. 'Stap maar in.' Razendsnel zocht ze dekking. Die naochtend en middag reden ze maar gewoon een beetje rond, leek het wel. Het ei in haar muis en haar aanhoudende naaktheid hielden Esther in een constante staat van opwinding. Donatien reed langzaam en stopte opvallend vaak. Als een stoplicht naar oranje sprong stopte hij, als hij een zogenaamd interessant gebouwtje zag stopte hij, als hij zogenaamd de weg niet meer wist stopte hij. Esther herkende bij haarzelf het punt dat het haar niets meer kon schelen. In opdracht van Donatien zat ze keurig rechtop, met haar dijen zover mogelijk uit elkaar en je zag niet alleen de intiemste details van haar kruis, maar bovendien hoe opgewonden dat glinsterde van het vocht. Onder het rijden begon Donatien allengs meer en meer te praten. Weer probeerde hij aan Esther uitspraken te ontlokken over hoe zij al dit exhibitionisme onder dwang ervoer. 'Daar hebben we het gisteren ook over gehad, Meester: als een marteling.' 'Heb jij wel eens over mij nagedacht?' Natuurlijk had ze dat, maar het leek haar niet verstandig daar al te veel over los te laten. 'Natuurlijk. Wie ben je? Wat doe je?' 'Waarom neuk ik je niet gewoon?' Esther haalde haar schouders op. 'Ja, dat ook.' 'De mogelijkheid dat we jouw lichaam op een wat directere wijze gaan gebruiken, is tot nu toe nog niet ter sprake gekomen, omdat mij een vrij strak initiatieschema voor ogen stond. Voorlopig paste het neuken daar nog niet in. Bovendien heb ik nog geen gehoor aan je herhaalde en zeer dringende verzoeken gegeven omdat ik je een beetje tegen je eigen driften wilde beschermen. 'Wat bedoel je nou weer met "dringende verzoeken"? Meester?' Donatien haalde een apparaatje tevoorschijn, een soort digitale dictafoon, drukte op "Play" en een seconde later hoorde Esther haar eigen stem bidden en smeken om klaar te mogen komen. 'Lik me, neuk me, maar me klaar!' zei haar stem in opperste staat van ontreddering. 'Neuk me dan toch, doe alles met me, wat dan ook. Ik moet klaarkomen!' En zo verder. Ze schrok van de dwang achter haar stem. Een wanhopig dier, dat maar één ding wilde: 'Neuk me,' huilde de stem die de hare was, 'neuk me asjeblieft!' 'Voilà.' zei Donatien. 'Maar als je het echt wilt, kan ik het regelen. Een man of vier, vijf, dat kan een leerzaam middagje worden.' Esther werd lijkbleek. 'Nee! Nee, Donatien, nee Meester. Je zou me niet kwetsen, dat was de afspraak. Ik loop naakt voor je, maak mezelf belachelijk voor je, maar ik ben niet je neukspeeltje.' Hij tuitte de lippen. 'Ik denk dat je dat uiteindelijk wél bent, lieverd.' Het ei ging weer op een iets hogere stand en Esther werd zich op onaangename wijze bewust van het feit dat haar lichaam langzamerhand alweer hunkerde naar "een man of vier, vijf", en dat zij vreselijk moest gaan oppassen met wat ze in haar frustratie allemaal uitschreeuwde. Ze kon nu niet alles meer roepen dat in haar opkwam. Op die manier had Donatien heel geraffineerd weer een nieuwe martelende factor aan zijn frustrerende manipulaties toegevoegd. Ze reden over landweggetjes, rijkswegen, snelwegen. Ze stopten om benzine te tanken en om een reep chocola te kopen. Alles deed Donatien om Esther te kunnen tonen. Op een gegeven moment zei hij: 'We zijn nu in België.' Wat kon Esther anders denken dan: 'Nou, en?' Steeds snorde het ei in haar geagiteerde kutje, net onder het niveau waarop ze klaar zou kunnen komen. Ze probeerde zich te concentreren en haar lijf tot een orgasme te dwingen zonder zich aan te raken. Ze wist dat zoiets in tantrische seks mogelijk was. Maar helaas, zij kon daar niets van en bleef gefrustreerd steeds maar vlak voor de poort steken. In een middelgroot stadje stopte Donatien in een zijstraat. Hij gebaarde Esther dat ze uit moest stappen. 'Maar Meester. Midden op de dag, midden in een stad?' 'Stap uit en ik geef je je jas.' Esther keek het straatje af en zag alleen maar een postbode die een karretje duwde. De andere kant leek vrij dus slikte Esther eens diep en stapte ze uit. Terwijl ze, een beetje ineengebogen, naast de Mercedes bleef staan, stapte Donatien zo bedaard als hij maar kon, uit. Pas toen hij de auto op slot had gedaan, wierp hij Esther haar jas toe, die ze als een razende aantrok. Het brommen van het ei ging onverminderd voort, maar Esther hield haar kaken op elkaar. Niet meer bidden en smeken, want deze keer zou ze krijgen waarom ze vroeg! Had die schoft nu dat ei weer een heel klein streepje harder gezet? Als een slaafje rende ze achter haar baasje aan, die driftig door de straat weg beende. Hij ging een hoek om en Esther zag hem nog net een pand binnengaan. Het was een non-descript huis, met een grijs, leien dak en gepleisterde muren. Het had een woonhuis kunnen zijn, maar toen Esther Donatien naar binnen gevolgd was, bleek ze weer in een sekswinkel te staan. Aan de attributen te zien deze keer voornamelijk op SM gericht. Haar eerste neiging was om rechtsomkeert te maken en de zaak weer te verlaten, maar Donatien siste scherp: 'Hier!' en weer verbaasde Esther zich over enerzijds de totaal kritiekloze gehoorzaamheid waarmee ze zijn gesnauwde bevel uitvoerde, maar anderzijds de golven van verwachtingsvolle lust die door haar lijf gierden. Had ze al eerder vastgesteld dat het een fabeltje was dat zij geen exhibitioniste was, nu leek het erop dat haar lichaam aan het bewijzen was dat ze ook wel van een beetje SM kon houden. Oh, ze kon het niet uitstaan. Naast Donatien stonden twee eigenaardige types, een man en een vrouw. Beiden hadden hun schedel geheel kaalgeschoren. De vrouw had een tatoeage of misschien een inkttekening van een sierlijke bloem die buiten zicht op haar linkerborst leek te beginnen en zich via haar hals opende aan beide zijden van haar linkeroor. Ze droeg tientallen piercings in wenkbrauwen, lippen, neusvleugel, oorschelpen en oorlellen. Haar compagnon had zijn neustussenschot doorboord met een krom afhangende metalen balk. Hij droeg ook weer van die uitgerekte gaten in zijn oren zoals de piercer van Esthers linkertepel die ook had gehad. Donatien wendde zich tot Esther en commandeerde: 'Jas uit.' Met angst in haar hart deed ze wat haar gezegd werd en de begerige blik waarmee de twee freaks haar lichaam taxeerden, kon haar niet ontgaan. De man fluisterde hees: 'Mooi materiaal.' De vrouw kwam naderbij en knielde voor Esthers kruis. Ze stak een vinger onder haar clitoriskapje en duwde haar genotknopje naar buiten. Ze zei: 'Hier kunnen wij wel iets mee.' Donatien bleef op een afstandje toekijken en piepte geamuseerd: 'Dat dacht ik wel. Hebben jullie de andere spullen ook?' Enthousiast knikte de man. Hij deed de voordeur op slot en gebaarde iedereen hem te volgen naar een achterkamertje. Esther kon haar ogen niet geloven. Midden in de kamer stond een enorme gynaecologische stoel opgesteld. Ernaast een trolley met allerlei apparatuur en instrumenten. Een houten tafel was bezaaid met een hele serie voorwerpen. Esther herkende handboeien, koorden, rijzweepjes, allerlei soorten dildo's en andere huiveringwekkende zaken. Een metalen staaf ter lengte van ruim een meter, met voetklemmen aan de buitenzijde lag uitnodigend op de grond. 'Eerst maar eens de plug,' zei Donatien nonchalant. De vrouw rommelde wat in de berg op tafel en kwam tevoorschijn met een conisch gevormd ding van zwart rubber, met een verdunning aan de dikste zijde. Hoewel ze zo'n ding nog nooit in levende lijve gezien had, begreep Esther in paniek meteen dat dit een zogenaamde "buttplug" was: een dildo voor in de anus, dikker toelopend en met een richel om hem in de sluitspier vast te zetten. Ze begon zich hevig te verzetten maar de twee waren veel te sterk voor haar en voor ze het wist waren haar enkels aan de staaf geboeid, stonden haar benen wijd uit elkaar en was ze niet in staat om te bewegen. Terwijl ze bleef tegenstribbelen werd ze zonder omwegen opgetild en op haar rug op een lege plek van de houten tafel gelegd. Ze kreeg een lederen kraag met een ring om haar nek en er werd een veel te korte ketting gespannen van de staaf naar de ring op haar keel. Nu lag ze zo open als ze van haar leven nog niet gelegen had. Haar voeten wezen omhoog, haar knieën flankeerden haar borsten en zowel haar vagina als haar anus lagen open en bloot en konden ongehinderd betast worden door de twee Belgische freaks, die dat een tijdje, onder het uiten van hun waardering, met grote ijver deden. De vrouw smeerde de buttplug zorgvuldig in met vaseline en zette het koude puntje tegen Esthers anus. 'Nee!'schreeuwde ze, toen ze een lichte druk voelde. 'Nee, nee!' Prompt begon het ei op maximum te zoemen en in een soort spasme werd ze voortgejaagd naar een ongekend orgasme. 'Nee,' protesteerde Esther, 'nee, geen orgasme-he-he, geen o-ho-hor..ga-ha...' Maar Donatien, die ondertussen zijn fototoestel alweer tevoorschijn gehaald had, bleef onverbiddelijk en terwijl de vettige buttplug millimeter na millimeter in haar strakke aars geduwd werd, kwam ze snikkend klaar, tot diepe bewondering van de man, die tegen Donatien zei: 'Ik begrijp nu wat ge bedoelde. Dat is werkelijk een natuurtalentje.' Esther kreeg geen respijt. De vrouw ging onverbiddelijk door met duwen. Niet te hard, en met veel geduld werd het enorme ding haar kont in geschoven. 'Nee! Nee, het gaat niet! Het past niet. Meester, laat ze ophouden!' 'Onzin. Dit is nog maar een klein maatje, lieverd. Een buttplug voor starters, zullen we maar zeggen.' Zonder zichzelf te wurgen kon Esther helemaal niets doen en lijdzaam moest ze meemaken hoe de vrouw het monsterlijke ding dieper en dieper in haar darm duwde. Ze trok de linker- dan weer de rechterbil opzij om Esthers aarsgat de kans te geven zich beter om de tastende punt van de plug te spannen. De druk op haar kringspier werd groter en groter, totdat ze zeker wist dat ze zou uitscheuren en toen, plotseling , zonk het ding in haar weg. Haar aars sloot zich half en greep de plug, die nu helemaal naar binnen was, gretig vast om hem niet meer los te laten. Oh, wat was Esther vol. Niets dat ze ooit had kunnen bedenken kon wedijveren met de realiteit van gevuld te zijn met een levensgrote, zwarte, rubberen buttplug. Dit was zo bijzonder! Terwijl het ei nog steeds op volle kracht draaide, ging nu ook de plug trillen en al spoedig begon Esther onsamenhangend te mummelen, terwijl slierten kwijl uit haar mondhoek op de tafel druppelden. En daar kwam ze weer klaar, nog weer veel heftiger dan de keer ervoor. Hoe zou dit ooit nog kunnen stoppen? De man maakte de balk los van haar halsband en hielp haar voorzichtig overeind. Oh wat voelde het vreemd en gevuld in haar kont! Nu gespte hij haar enkels los en nodigde haar uit een beetje rond te lopen. Het getril van beide apparaten was tot een aangenaam, nauwelijks merkbaar gespin gedempt. Wankel deed Esther een paar stapjes . Bij iedere beweging voelde ze de plug zijn aanwezigheid in haar binnenste proclameren. Het voelde gewaagd, provocerend, passief, onderworpen, exhibitionistisch, sexy, narcistisch en stimulerend. Het voelde heerlijk! Het voelde goddelijk! Ieder stap die ze deed benadrukte hoe lichamelijk ze was en hoe heerlijk gevuld. Hoe had ze ooit een hekel aan anale seks kunnen hebben? Door de richel aan de dikke kant bleef de plug keurig op zijn plaats en hij zou er pas uit komen als hij eruit gewrikt zou worden. Een tijdje bleef ze zo rondlopen totdat Donatien haar gebaarde in de gynaecologische stoel te gaan zitten. Verdwaasd en zonder nadenken deed ze wat haar gedaan werd. De man legde voorzichtig haar enkels in de twee haken die uitstaken als de antennes van een hert. Zo lag ze alweer helemaal geopend. Op Donatiens teken trok de man het ei uit Esthers kut, en net als Donatien eerder, inhaleerde hij intens de geur van Esthers sappen. De buttplug lieten ze zitten. Ineens waren Esthers enkels met leren banden vastgebonden in hun beugels. Nu kwam Donatien pal tussen haar gespreide benen staan en zei: 'Fase twee van het ringen van mijn eigendom kan beginnen. Nu geen tepelringetje, maar dit,' hij hield een felrood gekleurde ring van ongeveer anderhalve centimeter doorsnee omhoog. 'Raad eens waar die zo dadelijk doorheen gaat, Het besef kwam tot Esther met een enorme schok. 'NEE!! NEE, NEE, NEE!! Dat niet, dat nooit!!' 'Ik had je al aangekondigd,' zei Donatien met gif in zijn stem, 'dat we een nieuw, blijvend eigendomsteken aan zouden brengen, en dit hier is het: zo opvallend als maar kan. Dit is geen ringetje dat je wegmoffelt, dit is een heel forse, felrode ring, die altijd prominent boven de prachtige spleet van je kutje zal blijven hangen en iedereen die ik jou laat zien zal het weten: die is uit de stal van Donatien.' 'NIET, NIET, NIET DOEN!' De Belg wreef voorzichtig over Esthers clit en zei gemoedelijk: 'Ge kunt u maar beter schikken. Als u zo beweegt ga ik het veel moeilijker krijgen om dat ringetje aan te brengen.' Maar Esther was helemaal niet van plan zich stil te houden, ze bleef zich verzetten. 'Wat ik maar wil, weet je nog lieverd? Wat ik maar wil, hoe smerig, hoe vernederend, hoe walgelijk ook. Je hebt de voorwaarden geaccepteerd en ik houd je eraan. Als je nu niet stil bent en deze man zijn werk laat doen, zet ik de laptop aan en activeer ik alle codes. Binnen vierentwintig uur zul je wensen dat je nooit geboren was.' Esther gaf haar verzet op. Uitgeput bleef ze in de stoel hangen, grienend en zich plotseling heel bewust van het smerige van een buttplug in haar kont. De man ging op een kruk op wieltjes zitten en ging aan de lag. 'Ik ga uw clitorishoedje piercen,' legde hij uit. 'De clitoris zelf is niet zo'n goed idee, omdat u waarschijnlijk dan gevoelsverlies zou lijden. Als ik precies onder uw clit een ring steek, zal dat u juist stimuleren.' Hij pakte een tongtang van zijn roltafeltje en kneep met het instrument de huidplooi samen net onder haar kittelaar. Op het ergste voorbereid sloot Esther haar ogen. Het zweet sloeg haar aan alle kanten uit en de buttplug drukte tegen haar nerveuze ingewanden. Plotseling een snijdende, felle pijn, maar toen Esthers schreeuw weerklonk was die alweer bijna verdwenen, zo snel ging het. De man legde de ring met een open einde tegen de priem die achter gebleven was, ontsmette alle plekken nog een keer en duwde hem door de huidplooi van haar clitorishoedje. Met een tangetje boog hij het ringetje bijna dicht. Hij hield een sluitstukje met een edelsteen tussen de uiteinden en drukte de ring definitief dicht, klikklik. 'Mooi. Moervast. Dat ziet er goed uit.' Donatien hield een spiegeltje zo dat Esther vanuit haar ligstand het nieuw aangebrachte sieraad kon bewonderen. Wat een enorm monster van een ding! In werkelijkheid was hij helemaal niet zo groot, zoals Donatien al had uitgelegd, net iets meer dan anderhalve centimeter in doorsnede, maar omdat de kleur ervan zo helder en opvallend was, leek het wel haast alsof de ring haar vagina compleet domineerde. Ze schaamde zich diep. Nu was ze dubbel geringd, en nooit kon ze meer op haar balkon liggen zonnen zonder dat haar buren het rode voorwerp zouden kunnen zien schitteren. De enige manier om de ring weer kwijt te raken was met een kniptang. De vrouw maakte haar enkels los en met enige moeite stond Esther op. De buttplug begon weer heel licht te brommen en de piercer liet het tril-ei voor Esthers gezicht bungelen. Ze sloot haar ogen en schoof hem daar waar hij hoorde, diep in haar vagina, voorbij de vuurrode ring. Het ondertussen welbekende getril begon meteen. Terwijl Esther aan het bijkomen was, liepen de anderen naar de stapel seksapparaten op de tafel en Donatien koos er verscheidene voorwerpen uit. 'Die handboeien, vier stuks maar. Leren banden, nog wat trilspullen misschien?' Esther durfde niet toe te kijken en stond naakt en een beetje verloren in het achterkamertje, nog steeds niet bekomen van de schok. Toen Donatien klaar was met zijn aankopen wierp hij Esther haar jas toe en zei: 'Kom, we gaan. Hoog tijd om je nieuwe sieraad aan de wereld te laten zien.'